किन?

मुटु    जलाई    मन्दिरमा दियो बाल्यौ किन?
नदेखिने गरी शिरानीमा सियो हाल्यौ किन?

सिनो झैं गलहत्याएको एक युग बितिसक्यो,
फेरि आज मेरो बिरानीको चियो गर्छौ किन?

तिमीले माया मारे देखिन् धेरै पटक मरिसकें
फेरि मार्नलाई बिषादीमा गुलियो हाल्छौ किन?

अस्वीक्रित प्रेम सुम्सुम्याउंदै, चुपचाप  हराएं,
फेरि पासो थाप्न भनी बाबियो बुन्छौ किन?

मुटु    जलाई    मन्दिरमा दियो बाल्यौ किन?
नदेखिने गरी शिरानीमा सियो हाल्यौ किन?

wow.. exactly matched my situation...

awsome.. rahulee... all of yur writings are masterpiece.!!

nice!

सिनो झैं गलहत्याएको एक युग बितिसक्यो,
फेरि आज मेरो बिरानीको चियो गर्छौ किन?

wah wah ....

touching one

गजब छ राहुल भाई जी !

गजल बनाउनु भएको भए अझ रमाउथें म !

sarojlover जी
मानव वस्तीमा मानिसहरुको ब्यथा एुटै हुनु कुनै अनौठो कुरा भएन। टिप्पणीको लागि धन्यबाद।

rascal अनि रिट्ठे जी,

मन पराई दिनु भो, निशब्द नै काफी छ।

शिरिष जी,
तपाईको सुझाव सदा मनन् गर्ने छु।

राहुलभाई जी,

धेरै राम्रो लाग्यो, अरु पनि जवोस्न है!!!!!

निम्ता दिएर जिन्दगीको चितामा बोलायौ किन?
मेटाएर अस्तित्व मेरो फेरी यो श्रद्धान्जली किन?

 

 

दीपिका जी अनि दीप जी,
टिप्पणीको लागि धन्यबाद। दीपजी को टुक्रा त सुन माथि सुगन्ध मानेको छु।

मरेको  यो लाश  लाई टेक्दा  दुख्छ झै गर्छौ किन?
दागबत्तीदिने आगोले चुरोट सल्कै तिरस्कार गर्छौ किन?

कठोर कैकेयी बनि वनबास पठाई
"कहाँ छौ??" भनी ईमेल गर्छौ किन?

डाएनासोर बनेको तिम्रो स्‍मृति व्युताई
"सञ्चै छौ??" भनी फोन गर्छौ किन?

सिजु जी अनि म्रित्यु जी,
तपाईंहरुको रचनाले अझ सुन्दर बनाएको छ यो कबिता सबितालाई।
धन्यबाद।

राहुल दाजु, चौतारीमा भनिसकेको यता फेरि भन्न मन लाग्यो, धेरै गहिराइ छ!

मृत्यु ब्रो को दाम्मि लाग्यो -

कठोर कैकेयी बनि वनबास पठाई
"कहाँ छौ??" भनी ईमेल गर्छौ किन?

डाएनासोर बनेको तिम्रो स्‍मृति व्युताई
"सञ्चै छौ??" भनी फोन गर्छौ किन?

 

 

 

चुप-चाप सहेर बसें, मेरो "मुटुको खलोमा" तिमिले दाइं गर्दा
एकै साथ गाडेको त्यहि चोखो "प्रेमको मियो" ढाल्यौ किन ???

wah wah wah .... seems like people were just waiting for someone to start .... sab 101 ... daami !daami !

Bishadi ma Guliyo ki Guliyo ma Bishadi ?